Küçükken Mutluyduk

Öyle bir zamandayız ki,kime sorsam mutsuz..Kimse halinden memnun değil.
Fakire sorsan sebebi para,zengine sorsan sebebi sahte dostlar,çocuğa sorsan sebebi arkadaşlar,
gence sorsan gelecek korkusu,yaşlıya sorsan geçmişteki yorgunluklar,kırgınlıklar..
Neden bu kadar mutsuz insanlara dönüştük biz..Ne oldu da tüm dünya mutsuzlaştı.
İnsanların birbirlerine bitmek,tükenmek bilmeyen nefreti,o kocaman güvensizliklerimiz.
Yoldaki yaşlıya bile yardım etmek korkar hallerimiz.
Oysa yokluk da çeksek ne de çok mutlu çocuklardık eskiden.
Ayşe'nin ayakkabısı markaymış bizim ki değilmiş,olmazdı öyle konular.
Marka bile bilmezdik ki:)Naylon terliklerimizle huzurluyluk,koştururdukonlarla akşamlara kadar da bir yırtılma nedir bilmezlerdi..
Belki de yokluktandı bayram arefesi alınan ayakkabılarımıza,elbiselerimize mutluluğumuz.
Belki de yokluktandı küçükken alınan ilk oyuncağımızı unutamayışımız..
Herkes okul beslenmesine aynı menü ile giderdi..Ekmek arası peynir,reçel yada salça:)
O zamanlar nerdee kekler,börekler,kurabiyeler:)
Hiç unutmam,nisan ayı geldi mi okuldan eve dönerken yollarda halı yıkayan teyzeleri:)
O arap sabunu ile akan köpüklerin kokusu buram buram burnumda.
O koku bile içimizi sevince boğardı,o telaşe.Çünkü bilirdik bahar geldi.
Hala her baharda özlerim o günlerimi.Çocuklarımla kapımın önünde hiç halı yıkayamadım:(
Çocuklarım hiç akşam ezanına kadar sokakta oynayamadı.

Kapıma hiç çocuklarımla arkadaşları bir bardak su kuyruğuna girmedi.
Hiç bir komşum aralık kapımdan içeri sorgusuzca girerken,napıyosun kız huu diye seslenmedi.
Hiç akşam saatinde çocuklarım arkadaşlarıyla bir olup kendi kapılarının önlerini süpürmedi.
Bir gazoz kapağına sevinmediler mesela:(
Sobanın üzerinde ekmek kızartıp yağlamadılar..

Benim çocuklarım o muhteşem lezzeti tatmadılar..
Beş taş oynamanın zevkini yaşayamadılar.
Susam sokağını izleyemediler.

Ayşegül denizde kitabını okumanın verdiği mutluluğu göremediler.

Mahallede bir ağacın altında peynir,zeytin,reçelle piknik bile yapamadılar.
Sanırım bu yüzden mutsuzuz..

Ne güvenilir bir yerdi dünyamız.Yemyeşildi okul yollarımız..
Çok mutluydu insanlarımız:(